CYFROWA
BANIALUKA

Drewniany pajacyk

Data premiery: 27-10-1995

Pinokio to postać świetnie znana wszystkim dzieciom, na całej kuli ziemskiej i w każdym zakątku świata. Na książce Carla Collodiego wychowywały się całe pokolenia, utożsamiając się z sympatycznym bohaterem i wraz z nim przeżywając rozliczne przygody, radości i smutki, klęski i zwycięstwa wieku dorastania. Pinokio, żądny ciągle nowych wrażeń i jak każde dziecko ciekawy życia, raz po raz - całkiem mimochodem i bez złej woli - wpada w tarapaty, by na koniec szczęśliwie wrócić do domu i kochającego ojca, który jest ostoją ciepła, dobra i radości.
W XIX-wiecznej powieści Collodiego Pinokio u kresu nieszczęść, w nagrodę za wytrwałość przestaje być drewnianym pajacykiem /a więc postacią bajkową/ i zamienia się w żywego chłopca. W realizacji "Banialuki" ta swoista nobilitacja jest pominięta: Pinokio nie musi zostać uczłowieczony; on od początku do końca jest niesfornym, naiwnym i ciekawskim dzieckiem /takim, jak te w sali teatralnej/, które ma jeszcze przed sobą długą drogę do dojrzałości...
W spektaklu "Banialuki" Pinokio jest - jak każe tradycja i tytuł widowiska - drewnianym pajacykiem /lalką sycylijską/,konwencja spektaklu jest jednak mieszana - łączy plan aktorski z lalkowym.

Zdjęcia

Plakaty, afisze

NazwaPobierz
Drewniany_pajacyk-afisz.jpg

Powrót



Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego

 

www.250teatr.pl